Καλημέρα ...

Είναι δύσκολο όταν η διάθεσή σου είναι πεσμένη να πεις έστω και μία Καλημέρα σε κάποιον. Ακόμα και αν την πεις, δεν ακούγεται αληθινή. Το χαμόγελο είναι ψεύτικο και παγωμένο.

Παρόλα αυτά δοκίμασα το πρωί κατά τις 9.
Ένας 45-50 ερχόταν από το αντίθετο ρεύμα. Με μεγάλη προσπάθεια χαμογέλασα και είπα Καλημέρα. Δεν ανταπέδωσε, παρά ένα πεταχτό βλέμμα. Πώς θα μπορούσε άλλωστε, όταν αυτό που μου βγήκε ήταν μια ... παρωδία (;).

Στην συνέχεια δοκίμασα να πω την Καλημέρα σοβαρός. Έτσι κι αλλιώς το χαμόγελο δεν μου έβγαινε εύκολα. Το αποτέλεσμα ήταν (αναπόφευκτα) το ίδιο. Η μεσήλικη καλοντυμένη κυρία με κοίταξε σχεδόν με αδιαφορία και συνέχισε αμίλητη τον δρόμο της. Άραγε αν της χαμογελούσα θα είχε αλλάξει κάτι;

Καλημέρα ...

Σήμερα, γύρω στις 9 το πρωί, σε ένα στενό πέρασμα πεζοδρομίου (ξέρετε εσείς) διασταυρώθηκα με έναν παππού. Περίμενα για να περάσει και μόλις με είδε έκανε και αυτός την ίδια κίνηση. Του είπα "Καλημέρα, παρακαλώ" και έκανα μια κίνηση με το χέρι. Μου είπε Καλημέρα με ένα φωτεινό χαμόγελο και βλέποντας ότι επιμένω πέρασε πρώτος. Μου είπε κάτι που δεν πρόλαβα ν' ακούσω, του ανταπέδωσα "Νά 'στε καλά" και συνεχίσαμε την μέρα μας.

Δεν είμαι άγιος. Ούτε σκοπεύω να γίνω. Είναι καταπληκτικό όμως, το πως ένα χαμόγελο μπορεί να σου φτιάξει την διάθεση.

Αντίλογος: Χαμογελάτε, κάντε τους άλλους ν' ανησυχούν. (Σύνθημα)

Καλή σας μέρα και καλή συνέχεια.

Καύσωνας

Η αφόρητη ζέστη στην μεγαλούπολη δεν είναι ότι καλύτερο για τους κατοίκους.
9.30 το πρωί και ήδη η θερμοκρασία είναι ψηλή.
Δύο Καλημέρες που είπα στους περαστικούς δεν είχαν καμία απόκριση. Καλά καλά, εγώ δεν πίστευα στον εαυτό μου λέγοντας την ευχή μου.

Πώς μπορείς να ευχηθείς σε κάποιον που υποφέρει, να έχει μία Καλή Μέρα; Ποιός θα σε πιστέψει; Και ποιος θα συνειδητοποιήσει ότι την ευχή (και την δύναμη) την χρειάζεται αυτός που δεν είναι καλά;

Διαφημιστικά

Καλημέρα,
βγαίνοντας σήμερα από το σπίτι, γύρω στις 10, και ακριβώς μόλις έκλεισε η εξώπορτα πίσω μου, είδα να έρχεται κατά το μέρος μου ένας μεγάλος σε ηλικία άντρας που μοίραζε διαφημιστικά. Του είπα "Καλημέρα" και μου απάντησε με σπασμένα ελληνικά και βαριά φωνή "Θα μου ανοίξεις να αφήσω κάτι χαρτιά;"
Του είπα ότι δεν δεχόμαστε διαφημιστικά και έφυγα. Μπορεί και να του άνοιγα, αν μου έλεγε τουλάχιστος μια "Καλημέρα".

Καλημέρα ...

Καλημέρα και σήμερα. Αν και μίνι καύσωνας, σήμερα έχει ένα αεράκι που κάνει πιο υποφερτή την κατάσταση. Αυτός ίσως να είναι και ο λόγος που οι λιγοστοί άνθρωποι που σηνάντησα ήταν πιο δεκτικοί στην Καλημέρα μου.

9 και κάτι.
Μεσήλικας άντρας που προχωρούσε βιαστικός. Του είπα "Καλημέρα" και μου απάντησε με σπαστά ελληνικά ¨Καλημέρα". Νομίζω ότι διέκρινα και ένα αμυδρό χαμόγελο.

Κοπέλα, γύρω στα 25. Της είπα "Καλημέρα" και μου χαμογέλασε, ίσως αμήχανα. Μπορεί βέβαια να νόμιζε ότι της 'κολλούσα' πρωινιάτικα και περίμενε συνέχεια στην σιωπηλή μας συζήτηση.

Καλή συνέχεια σε όλους.

Εκτός 'Σχεδίου'

Σήμερα ήμουν άρρωστος και όλη μέρα κοιμόμουν. Όταν σηκώθηκα ήταν πολύ αργά για καλημέρες.
Είχα όμως την ευκαιρία να παρακολουθήσω κάποιες στιγμές τηλεόραση. Στο σόου της Όπρας είχε άτομα που επέζησαν από διάφορες καταστροφές.
Κάποια στιγμή είχε δύο παιδιά, που σε μια βόλτα τους, τα χτύπησε κεραυνός. Ζήσαν και τα δύο. Αυτό όμως που ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, είναι το εξής:
Το ένα το παιδί, μόλις συνήλθε από το χτύπημα του κεραυνού είπε μια προσευχή.
"Θεέ μου,
αν είναι το θέλημά Σου να πεθάνουμε, ας πεθάνουμε.
Αν όμως είναι το θέλημά Σου να ζήσουμε ...
τότε θα χρειαστούμε μια μικρή βοήθεια".

Καλή συνέχεια ...

Μέρα 3η (Αποστολή 1η)

ΚΑΛΗΜΕΡΑ και καλή εβδομάδα.
Σήμερα το πρωί, πηγαίνοντας στην δουλειά (με το ένα μάτι πρησμένο) είπα την ΚΑΛΗΜΕΡΑ μου σε έναν τύπο γύρω στα 45 που φαινόταν κάπως βιαστικός. Με κοίταξε με άγριο βλέμμα θα έλεγα και συνέχισε τον δρόμο του. Το ίδιο και γω.

Με την μηχανή όμως, έδωσα προτεραιότητα σε 4 διαφορετικές περιπτώσεις σε πεζούς. Σε όλες ανταμοίφθηκα με χαμόγελα (τουλάχιστον). Η μία περίπτωση, ήταν στον Πρ.Ηλία στο Παγκράτι (Αθήνα). Εκεί που τα αμάξια ανεβαίνοντας από Υμητού στρίβουν Δαμάρεως ή συνεχίζουν ευθεία. Αν κάνουν οι πεζοί το λάθος (την έχω κάνει και σαν πεζός την διαδρομή) να είναι στην κάτω γωνία του δρόμου, μπορεί να περιμένουν αρκετά μέχρι να κοπεί η κίνηση ή να μπλοκάρει για να περάσουν. Εγώ σταμάτησα και φυσικά εκτός από τα χαμόγελα των πεζών, δέχτηκα και τα κορναρίσματα των οδηγών που διέκοψα την κίνηση για 10 δευτερόλεπτα. Τόσα χρειάζονται για να περάσει απέναντι ο πεζός.

Θυμήθηκα σκηνές από ένα παλιό κινούμενο σχέδιο (νομίζω της Disney). Ένας κακόμοιρος ανθρωπάκος, πεζός που τραβούσε τα πάνδεινα, μέχρι που έμπαινε και αυτός στο αμάξι του και οδηγούσε μανιασμένα.

Αυτά για σήμερα. Καλή σας συνέχεια.

Μέρα 2η (Αποστολή 1η)

Βγήκα κατά τις 11. Δεν είχε ιδιαίτερη κίνηση στον δρόμο. Έτσι, αποφάσισα να κάνω μια βόλτα στο πάρκο. Εκεί μαζεύεται αρκετός κόσμος κάθε Κυριακή. Γιαγιάδες και παπούδες, παιδάκια με τους γονείς τους και περαστικοί.
Αυτό που πρόσεξα (και δυσκόλεψε την αποστολή μου) ήταν ότι κανείς πλέον δεν σε κοιτά στα μάτια. Δεν σηκώνει το βλέμμα του να σε δει. Κάποτε, εγώ τουλάχιστον, "μετρούσα" κάθε άνθρωπο που περνούσε από δίπλα μου.
Τελικά, είδα δύο γιαγιάδες σε ένα παγκάκι. Δεν πλησίασα πολύ την πορεία μου. Οι καιροί μας είναι επικίνδυνοι και περίεργοι και δεν ήθελα να τις κάνω να ανησυχούν. Είπα την "ΚΑΛΗΜΕΡΑ" μου χωρίς να περιμένω να με κοιτάξουν. Η μία γύρισε και απάντησε "Καλημέρα παιδί μου", η άλλη ρώτησε (σχεδόν κρυφά) την φίλη της "Ποιός ήταν αυτός;". Δεν άκουσα την εξέλιξη.

Μέχρι να γυρίσω σπίτι, δεν "συνάντησα" ούτε ένα βλέμμα από τους περαστικούς.

Μέρα 1η (Αποστολή 1η) - β

Το βράδυ ήταν δύσκολο. Πονούσε ο λαιμός μου από την τσιγαρίλα που αντιμετώπισα την Παρασκευή (προσωπικά το έχω κόψει από το 1999). Δεν μπορούσα να καταπιώ από τον πονόλαιμο και το βράδυ μου ήταν κουραστικό.
Το πρωί δεν ήθελα να σηκωθώ. Τελικά όμως έκανα το βήμα κατά τις 11. Μόνο και μόνο για να πω την "Καλημέρα" μου σε κάποιον. Η κίνηση έξω ήταν μέτρια. Δεν φόρεσα το γυαλί Ηλίου, γιατί θεώρησα ότι είναι καλύτερο για τον άλλον να μπορεί να σε κοιτάξει στα μάτια. Αυτό όμως αποδείχθηκε οδηνηρό για τα μάτια μου, που άρχισαν να δακρίζουν από το φως. Έκανα μερικές γύρες του τετραγώνου. Ήμουν αναποφάσιστος και κουρασμένος. Τελικά, βρήκα ένα εύκολο στόχο.
Γύρω στις 11 και κάτι, ένας παππούς ερχόταν από το αντίθετο δρόμο, περπατώντας σκυφτός μ'ένα μπαστούνι. Χαμογέλασα, μπήκα στην πορεία του ελλατώνοντας την ταχύτητά μου και όταν τελικά με κοίταξε, του είπα "ΚΑΛΗΜΕΡΑ". Σήκωσε το χέρι του σε μια κίνηση χαιρετισμού. Ανταπέδωσα χωρίς να σταματήσω.

Τελικά, θέλω να σημειώνουμε και την δική μας διάθεση, όταν πάμε για την "ΚΑΛΗΜΕΡΑ" μας. Είναι πολύ σημαντικό, ακόμα και αν δεν είμαστε στα φόρτε μας.

Τα λέμε αύριο, αν και πιστεύω ότι Κυριακάτικα θα είναι ακόμα πιο δύσκολο να σηκωθώ.

Μέρα 1η (Αποστολή 1η)

"Καλημέρα" ... θα πείτε το πρωί σε κάποιον στον δρόμο. Πριν τις 12. Όχι σε φίλο ή συγγενή. Σε κάποιον περαστικό. Γνωστό φυσιογνωμικά από την γειτονιά σας. Να σας ξέρει κι αυτός, αλλά όχι κατ' ανάγκη. Πείτε του "Καλημέρα" χαμογελώντας. Όχι γελώντας. Δεν τον κοροϊδεύετε. Του εύχεστε να έχει μια Καλή Μέρα. Χαμογελώντας.

Αν σας απαντήσει αρνητικά, δεν το ανταποδίδετε. Φύγετε συνεχίζοντας να χαμογελάτε.
Αν σας πιάσει την κουβέντα, κάντε το αν θέλετε.

Μετά, γράψτε εδώ το σχόλιό σας.
Τί ώρα ήταν; Σημαντικό στοιχείο, αφού αλλιώς θα αντιδράσει κάποιος 6 το πρωί που πάει στην δουλειά και αλλιώς κάποιος που πάει στις 11 για καφέ.
Ποιος ήταν; Μεσήλικας, νέος, άντρας, γυναίκα;
Και πώς αντέδρασε; Τί είπε; Τί κάνατε μετά;

Η Αποστολή 1 τίθεται σε ισχύει μέχρι τέλος του μήνα. Μετά βλέπουμε.

"ΚΑΛΗΜΕΡΑ" σε σένα που με διαβάζεις (ότι ώρα και να΄ναι) και Καλή Συνέχεια στο Δρόμο σου.

Project ΚΑΛΗΜΕΡΑ

Αν και πολλά χρόνια κομπιουτερόβιος, δεν είχα ποτέ ηλεκτρονική σελίδα, blog, myspace κ.λπ. Κάποιες συγκυρίες τους τελευταίους μήνες, με έκαναν να αποκτήσω μια σελίδα στο myspace και αυτό εδώ το blog.
To "Project ΚΑΛΗΜΕΡΑ" ήταν μια ιδέα που με κυνηγούσε καιρό.
Πρέπει κάθε μέρα οι συμμετέχοντες (και γω) να πουν Καλημέρα σε κάποιον, κάτω από συγκεκριμένες οδηγίες. Μετά, θα καταγράφετε (όπως και γω) τό συμβάν. Κυρίως ποια ήταν η αντίδραση του συνανθρώπου μας.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ 1η:
1. Στην πρωινή σας έξοδο, για δουλειά, σχολείο, καφέ ή ψώνια, πρέπει να πείτε σε ένα άτομο της επιλογής σας "ΚΑΛΗΜΕΡΑ".
2. Το επίπεδο δυσκολίας της 1ης αποστολής είναι εύκολο. Μπορείτε να επιλέξετε να πείτε "ΚΑΛΗΜΕΡΑ" σε άτομο της γειτονιάς σας. Που σας γνωρίζει φατσικά, αλλά δεν έχετε πολλά πάρε-δώσε μεταξύ σας. Αποκλείονται οι φίλοι/συγγενείς. Σε αυτούς θα ήταν καλό να λέτε έτσι κι αλλιώς Καλημέρα. Ψάχνετε για ένα άτομο που δεν μιλάτε συνήθως.
3. Όταν θα λέτε την λέξη "ΚΑΛΗΜΕΡΑ", φορέστε το πιο ειλικρινές χαμόγελό σας. Όχι υπερβολικά γιατί δεν θέλουμε να τρομάξουμε τον άλλον, ούτε να πιστέψει ότι τον κοροϊδεύουμε. Απλά χαμογελάστε του.
4. Μην ξεχνάτε. Η ατάκα "που την είδες την Καλημέρα" από τον οποιονδήποτε είναι κλισέ, αλλά όχι ιδιαίτερα έξυπνη. Το "ΚΑΛΗΜΕΡΑ" είναι μια ευχή και όχι παρατήρηση. Αλλά ΜΗΝ απαντήσετε. Δεν υπάρχει λόγος. Εσείς απλώς του ευχηθήκατε να έχει μια Καλή Μέρα.
5. Καταγράψτε την εμπειρία σας και την ώρα που συνέβηκε (σημαντικό) ως σχόλιο στο post της κάθε μέρας (Θα φροντίσω να υπάρχει ένα για κάθε μέρα).
6. Επαναλάβετε την επόμενη μέρα τα βήματα της αποστολής, μέχρι αυτή να αλλάξει.
7. Ευχαριστώ για την συμμετοχή σας.