Παρασκευή 31 Αυγούστου 2007

Καλημέρα ...

Μια Καλημέρα σε όλους και ειδικά στις φίλες και τους φίλους που συνεχίζουν το project με όλες τις "συνέπειες".

Πέμπτη 23 Αυγούστου 2007

Προεκλογική περίοδος

Καλημέρα,
Τόσους μήνες μας ζαλίζανε (ειδικά τα ΜΜΕ) με το αν θα γίνουν τελικά πρόωρες εκλογές. Σαν σήριαλ σκηνοθετημένο από τον χειρότερο μαθητή του Φώσκολου. Τελικά οι εκλογές ήρθαν και τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί (αναγκαστικά) συνεχίζουν να μας ζαλίζουν. Οι άνθρωποι νιώθουν ότι τελικά δεν θα αλλάξουν και πολλά πράγματα (όποιος κι αν βγει) γι' αυτό και δεν δίνουν τόση σημασία. Ίσως απλά να μην έχουν συνέλθει ακόμα από τις διακοπές τους. Οι εκλογές όμως έχουν αποτυπωθεί στο υποσυνείδητό μας.

Τι σχέση έχουν αυτά με το project Καλημέρα;
Βρήκα στο δρόμο ένα ζευγάρι ηλικιωμένων και απλά τους είπα Καλημέρα. Με κοιτάξανε με μισό μάτι και ο παππούς τόλμησε να με ρωτήσει: "Είσαι υποψήφιος;"

Ίσως ήθελε να βγάλει τα απωθημένα του, ίσως να αντιδράσει. Τελικά έχουμε μάθει, στον δρόμο να μας ενοχλούν (ακόμα και η Καλημέρα είναι επικίνδυνη) μόνο δημοσιογράφοι από κάποια εκπομπή (εγώ ευτυχώς δεν είχα κάμερα μαζί μου) και οι πολιτικοί σε προεκλογική περίοδο.

Καλημέρα σας ...

Δευτέρα 20 Αυγούστου 2007

Οι γριούλες

Καλημέρα και καλή εβδομάδα,
περνώντας σήμερα το πρωί τον δρόμο για να πάω στην παρκαρισμένη μηχανή μου, συνάντησα δύο γριούλες που καθόντουσαν στην άκρη του πεζοδρομίου. Η μία πάνω στο πεζοδρόμιο και η άλλη κάτω στον δρόμο, ακριβώς στο κενό που κάνουν τα κάγκελα για να περνάνε οι πεζοί (το επόμενο κενό είναι στα 10 μέτρα περίπου).
Τους είπα Καλημέρα, μου ανταποδώσαν αδιάφορα τον χαιρετισμό και παραμερίσανε για να περάσω.
Όταν ζεστάθηκε η μηχανή και ήμουν έτοιμος να φύγω, οι γριούλες ήταν ακόμα εκεί, μην δίνοντας σημασία στον κόσμο που περνούσε και τις "ενοχλούσε" κόβωντας την συζήτησή τους. Φυσικά, μπορούσαν να πάνε στην άκρη, αλλά για κάποιο δικό τους λόγο δεν το κάνανε. Ίσως δεν το σκεφτήκανε καν ότι με μια μικρή κίνηση θα μειωνόταν ο εκνευρισμός σε πολλούς ανθρώπους.

Τρίτη 14 Αυγούστου 2007

Τούριστ, τούριστ

Καλημέρα,
άδεια η πόλη της Αθήνας και πηγαίνοντας στην δουλειά, είδα ένα μάτσο τουρίστες. Τους κλασικούς με τους ορειβατικούς σάκους στην πλάτη και τους χάρτες στα χέρια των ομαδαρχών. Οι ηλικίες τους πρέπει να ήταν από 18-35 (αν υπέθεσα σωστά - αν και σε αυτό το εύρος, σίγουρα έπεσα μέσα στους μισούς τουλάχιστον :-).
Λοιπόν, όταν διασταυρώθηκαν οι δρόμοι μας, φώναξα ΚΑΛΗΜΕΡΑ. Το καταπληκτικό δεν είναι ότι όλοι γύρισαν με ένα χαμόγελο και μου απάντησαν. Όλοι (το τονίζω). Το καταπληκτικό είναι ότι μου απάντησαν ελληνικά. KALIMERA. Ένας μάλιστα είπε YASSOU (μετ. "Γεια σου").

KALIMERA ELLADA
YASSOU TZATZIKI

Δευτέρα 6 Αυγούστου 2007

Το Παρκάρισμα

Καλημέρα και καλή εβδομάδα.
Χτες το πρωί βγήκα για το πρότζεκτ. Ένας τύπος, νεαρός σχετικά, κλείδωνε το αυτοκίνητό του. Με κοίταξε και αρπάζοντας την ευκαιρία του είπα ΚΑΛΗΜΕΡΑ. Χαμογέλασε και μου απάντησε: "Αφού βρήκα αμέσως παρκάρισμα στο Παγκράτι Κυριακάτικα, είναι όντως καλή μέρα. Λέω να γράψω και Λόττο".

Στην αρχή το διασκέδασα. Μετά αναρωτήθηκα, αν αυτός ο άνθρωπος στηρίζει την διάθεσή του ανάλογα με τον χρόνο παρκαρίσματος. Τον Χειμώνα που γίνεται πανικός και ο κάθε οδηγός κάνει τουλάχιστον μισή ώρα να βρει μια θέση παρκαρίσματος, τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα πώς νιώθει; Δεν έχει ποτέ του καλή μέρα (ή έχει σπάνια); Και πόσοι σαν και αυτόν ...

Μήπως η διάθεσή μας θα έπρεπε να είναι τέτοια ώστε να αντιμετωπίζουμε οποιαδήποτε μέρα;