Καλημέρα ...

Πηγαίνοντας σήμερα για τον παιδικό σταθμό με τον Πέτρο, είδαμε έναν παππούλη να σκουπίζει έξω από ένα μαγαζί. Τον είχαμε δει και προχτές. Η φάτσα του ρυτιδιασμένη και κατσούφικη. Λες και το σχέδιο ήταν σκαλισμένο στο σκληρό πρόσωπό του. Χτες φοβηθήκαμε να του πούμε Καλημέρα. Μας κοίταξε στα μάτια καθώς περνούσαμε και φοβηθήκαμε.
Σήμερα όμως η διάθεσή μας ήταν διαφορετική. Σήμερα του είπαμε Καλημέρα. Και ο παππούλης ... μεταμορφώθηκε. Σαν τις δύο κλασικές μάσκες του θεάτρου. Οι ρυτίδες άλλαξαν σχήμα, το σκαλισμένο στα χείλι του ημικύκλιο προς τα κάτω, με ένα περίεργο τρόπο μετατράπηκε σε ένα χαμόγελο, αλλάζοντας όλο το χάρτη του προσώπου του. Μας ανταπέδωσε την Καλημέρα και συνεχίσαμε τον δρόμο μας.