Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2007

Είπε:

Η προσπάθεια να ισοπεδώσουν τα ΠΑΝΤΑ, είναι μια ξεκάθαρη κίνηση υπέρ των ΚΟΑΛΑ.

ΗΦ

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2007

Καλημέρα ...

Σήμερα το πρωί, ένας άγνωστος μου είπε Καλημέρα! Χαμογέλασα και ανταπέδωσα την Καλημέρα. Δεν τον ήξερα και πιστεύω ότι ούτε και αυτός με ήξερε. Λέτε να είναι από τους αγνώστους που ακολουθούν το Project;

Καλή συνέχεια.

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2007

Χαμόγελα ...

Καλημέρα,
χτες και σήμερα το πρωί συνάντησα τυχαία, τρεις συνολικά ανθρώπους (άγνωστους) που είχα ανταλλάξει Καλημέρα τις προηγούμενες βδομάδες. Μου χαμογέλασαν και οι τρεις και ευχήθηκαν πρώτοι Καλημέρα. Ανταπέδωσα.

Αυτό για μένα σημαίνει κάτι. Αργά αργά, ο κόσμος μπορεί να αλλάξει.

Χαμογελάτε

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007

Χαμογελάτε, είναι μεταδοτικό.

Καλημέρα,
το ξέρω, το σλόγκαν είναι παλιό. Όπως και ο αντίλογος. "Χαμογελάτε, κάντε τους άλλους να ανησυχούν". Όμως ...


Πριν μερικές μέρες πηγαίνοντας τον γιο με τα πόδια στο παιδικό σταθμό (ο Πέτρος είναι τώρα 2 χρονών και 4 μηνών) του είπα ότι είναι ωραίο να χαμογελάει και να λέει Καλημέρα. Το έκανε μια δυο φορές σε αγνώστους οι οποίοι ανταπέδωσαν το χαμόγελο και την ευχή.
Σήμερα που έτυχε πάλι να πάμε με τα πόδια, άρχισε να το κάνει από μόνος του. Νιώθει περήφανος που κάνει τον κόσμο να χαμογελάει. Λέει επίσης -το μάθανε στο σχολείο- "Κοίτα, χαμογελάει. Είναι χαρούμενος".

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2007

Καλημέρα ...

Καλημέρα και Καλή Εβδομάδα σε όλους.
Μετά τον μαραθώνιο της Αθήνας που έγινε την περασμένη Κυριακή, άρχισε ο κλασικός μαραθώνιος Ανωμάλου Δρόμου των Αθηναίων. Δεν χρειάζεται να δηλώσετε συμμετοχή, αρκεί να ζείτε στην Αθήνα. Ο μαραθώνιος Ανωμάλου Δρόμου έχει καθιερωθεί να γίνεται σχεδόν κάθε 6μηνο (εντείνονται οι προσπάθειες να γίνει μηνιαίος αγώνας). Σκάματα, βουναλάκια και λακούβες, σαμαράκια, τρύπες, παρκαρισμένα αυτοκίνητα παντού (ειδικά αυτά τα Smart που συμπληρώνουν την εξυπνάδα των οδηγών τους) και άλλα επίσημα ολυμπιακά εμπόδια δημιουργούνται εξαρχής σε κάθε δρόμο που συμμετέχει στην διοργάνωση. Φυσικά έχει προβλεφθεί, για να μην ξοδέψουμε τους υδάτινους πόρους μας, να περιμένουμε τις βροχές και τις καταιγίδες για να ολοκληρωθούν τα έργα. Η διάρκεια του αγώνα (αν δεν κάνω λάθος) θα είναι όλο τον Χειμώνα. Οι συμμετέχοντες χωρίζονται σε κατηγορίες, ανάλογα με το μέσο που χρησιμοποιούν. Αυτοκίνητα, μηχανάκια, πόδια, καροτσάκια μωρών και αναπηρικά καροτσάκια, μπαστούνια και φυσικά μέσα μαζικής μεταφοράς.
Ειδικά για τις μέρες με πολύ βροχή (περισσότερη από όσο περιμένουν) η συνεργασία του Δήμου Αθηναίων, με το Υπουργείο Ναυτιλίας θα φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα και θα συμβάλει στην πετυχημένη διεκπαιρέωση των αγώνων. Ήδη έχουν αγοραστεί jet-ski και προσληφθεί Λιμενοφύλακες που θα εκτελούν χρέη τροχονόμου.

Και όποιος αντέξει...

Καλημέρα

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2007

Καλημέρα ...

... έχει πλάκα (νομίζω) να βλέπεις τους άλλους να παραξενεύονται όταν τους λες Καλημέρα. Ανθρώπους που δεν έχεις πάρε δώσε, δεν έχεις να τους προσφέρεις τίποτα, δεν σου χρωστάνε ή τους χρωστάς. Βλέπουν την Καλημέρα σου σαν ένα προμήνυμα "κακού". Σαν μια αφορμή για να τους πλησιάσεις.
Μόνο όσοι έχουν "φάει" την ζωή με το κουτάλι, έχουν τα χρόνια τους και δεν ελπίζουν σε τίποτα, ανταποκρίνονται συνήθως με ένα χαμόγελο. Εκτός αν νομίζουν ότι ήρθε η ώρα τους, ότι είμαι ο Άγγελος και χαμογελούν γιατί θα ξεκουραστούν επιτέλους.
Και αυτοί που τα έχουν γραμμένα όλα ή τα έχουν πιει.

Και να φανταστείτε ότι απλά χαμογελάω και λέω Καλημέρα. Δεν χαμογελάω χαιρέκακα και τρίβω τα χέρια μου σατανικά καθώς τους Καλημερίζω.

Καλημέρα και καλό Σ/Κ.

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2007

Καλημέρα ...

Καλημέρα
και καλό κουράγιο σε όλους τους Αθηναίους που περνάνε την μισή τους μέρα στους δρόμους. Η Αθήνα θυμίζει επεισόδιο του Nip/Tuck με όλες αυτές τις "επεμβάσεις". Για άλλη μια φορά, η ζωή πεζών και οδηγών θα γίνει δρόμος μετ' εμποδίων. Άντε και στην Ολυμπιάδα.
Να δούμε ποιος "πλαστικός χειρούργος" θα καλύψει αυτές τις ουλές (των δρόμων) που θα αρχίσουν να καταρρέουν με τις πρώτες βροχές.
Εφησυχάζω τουλάχιστον, από την σκέψη ότι όλα γίνονται κάτω από μελέτη υπευθύνων. Κάτι θα ξέρουν αυτοί ;-)

Έχω καιρό να ανέβω Θεσσαλονίκη, αλλά ξέρω ότι και κει δεν περνάνε καλύτερα. Καλό κουράγιο και σε σας.

Ποιος άλλος θέλει Μετρό;

Χαμογελάτε! (τουλάχιστον)

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2007

Όλα τα καλά ...

Καλημέρα,
Καλή εβδομάδα,
Καλό μήνα.

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2007

Παρασκευή ... ο προπομπός του Σ/Κ

Καλημέρα σε όλους σας,
είναι καταπληκτικό (για μένα), όταν στον δρόμο αφήνεις κάποιον να περάσει (είτε σ' ένα στενό πεζοδρόμιο, είτε στον δρόμο) και αυτός ο άγνωστος γυρνάει και σου λέει "Ευχαριστώ" ή απλά σου χαμογελάει. Ειδικά αν είναι μεγάλης ηλικίας, νιώθεις ότι τους δίνεις την ελπίδα ότι δεν είναι όλη η "νεολαία" χωρίς ιδανικά και σεβασμό. Τους δίνεις την αίσθηση ότι υπάρχουν ακόμα αξίες. Και αυτοί οι άνθρωποι, την επόμενη φορά που θα τους συμβεί κάτι, δεν θα τα ρίξουν στην "νεολαία". Ελπίζω ...

Καλό Σαββατο Κύριακο σε όλους

Καλημέρα

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2007

Καλημέρα ...

Δεν ήθελα να βάλω σαν τίτλο την λέξη ΜΙΖΕΡΙΑ. Μια ερώτηση τριγυρνούσε σήμερα στο μυαλό μου. "Η μιζέρια είναι κάτι που οι άνθρωποι το φοράνε το πρωί που ξυπνάνε, όπως την μασέλα τους σε σχήμα χαμόγελου;"

Καλημέρα

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2007

Α' προνήπια

1η μέρα ο μικρός στον νέο παιδικό σταθμό και τα πήγε πολύ καλά. Αυτό όμως που είναι καταπληκτικό είναι οι ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ από τα "μικρά ανθρωπάκια" και τα χαμόγελά τους. Μακάρι να τα κρατήσουν και όταν μεγαλώσουν.

Καλημέρα νέα γενιά.

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2007

Καλημέρα ...

Καλημέρα, καλή εβδομάδα και καλό μήνα σε όλους.
Καλή δύναμη και κουράγιο στους πυρόπληκτους.

Λυπάμαι και τους "δήθεν" που ξεπέφτουν τόσο.
Μακάρι να τους πιάσει η "Ευχή" μου.

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2007

Καλημέρα ...

Μια Καλημέρα σε όλους και ειδικά στις φίλες και τους φίλους που συνεχίζουν το project με όλες τις "συνέπειες".

Πέμπτη 23 Αυγούστου 2007

Προεκλογική περίοδος

Καλημέρα,
Τόσους μήνες μας ζαλίζανε (ειδικά τα ΜΜΕ) με το αν θα γίνουν τελικά πρόωρες εκλογές. Σαν σήριαλ σκηνοθετημένο από τον χειρότερο μαθητή του Φώσκολου. Τελικά οι εκλογές ήρθαν και τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί (αναγκαστικά) συνεχίζουν να μας ζαλίζουν. Οι άνθρωποι νιώθουν ότι τελικά δεν θα αλλάξουν και πολλά πράγματα (όποιος κι αν βγει) γι' αυτό και δεν δίνουν τόση σημασία. Ίσως απλά να μην έχουν συνέλθει ακόμα από τις διακοπές τους. Οι εκλογές όμως έχουν αποτυπωθεί στο υποσυνείδητό μας.

Τι σχέση έχουν αυτά με το project Καλημέρα;
Βρήκα στο δρόμο ένα ζευγάρι ηλικιωμένων και απλά τους είπα Καλημέρα. Με κοιτάξανε με μισό μάτι και ο παππούς τόλμησε να με ρωτήσει: "Είσαι υποψήφιος;"

Ίσως ήθελε να βγάλει τα απωθημένα του, ίσως να αντιδράσει. Τελικά έχουμε μάθει, στον δρόμο να μας ενοχλούν (ακόμα και η Καλημέρα είναι επικίνδυνη) μόνο δημοσιογράφοι από κάποια εκπομπή (εγώ ευτυχώς δεν είχα κάμερα μαζί μου) και οι πολιτικοί σε προεκλογική περίοδο.

Καλημέρα σας ...

Δευτέρα 20 Αυγούστου 2007

Οι γριούλες

Καλημέρα και καλή εβδομάδα,
περνώντας σήμερα το πρωί τον δρόμο για να πάω στην παρκαρισμένη μηχανή μου, συνάντησα δύο γριούλες που καθόντουσαν στην άκρη του πεζοδρομίου. Η μία πάνω στο πεζοδρόμιο και η άλλη κάτω στον δρόμο, ακριβώς στο κενό που κάνουν τα κάγκελα για να περνάνε οι πεζοί (το επόμενο κενό είναι στα 10 μέτρα περίπου).
Τους είπα Καλημέρα, μου ανταποδώσαν αδιάφορα τον χαιρετισμό και παραμερίσανε για να περάσω.
Όταν ζεστάθηκε η μηχανή και ήμουν έτοιμος να φύγω, οι γριούλες ήταν ακόμα εκεί, μην δίνοντας σημασία στον κόσμο που περνούσε και τις "ενοχλούσε" κόβωντας την συζήτησή τους. Φυσικά, μπορούσαν να πάνε στην άκρη, αλλά για κάποιο δικό τους λόγο δεν το κάνανε. Ίσως δεν το σκεφτήκανε καν ότι με μια μικρή κίνηση θα μειωνόταν ο εκνευρισμός σε πολλούς ανθρώπους.

Τρίτη 14 Αυγούστου 2007

Τούριστ, τούριστ

Καλημέρα,
άδεια η πόλη της Αθήνας και πηγαίνοντας στην δουλειά, είδα ένα μάτσο τουρίστες. Τους κλασικούς με τους ορειβατικούς σάκους στην πλάτη και τους χάρτες στα χέρια των ομαδαρχών. Οι ηλικίες τους πρέπει να ήταν από 18-35 (αν υπέθεσα σωστά - αν και σε αυτό το εύρος, σίγουρα έπεσα μέσα στους μισούς τουλάχιστον :-).
Λοιπόν, όταν διασταυρώθηκαν οι δρόμοι μας, φώναξα ΚΑΛΗΜΕΡΑ. Το καταπληκτικό δεν είναι ότι όλοι γύρισαν με ένα χαμόγελο και μου απάντησαν. Όλοι (το τονίζω). Το καταπληκτικό είναι ότι μου απάντησαν ελληνικά. KALIMERA. Ένας μάλιστα είπε YASSOU (μετ. "Γεια σου").

KALIMERA ELLADA
YASSOU TZATZIKI

Δευτέρα 6 Αυγούστου 2007

Το Παρκάρισμα

Καλημέρα και καλή εβδομάδα.
Χτες το πρωί βγήκα για το πρότζεκτ. Ένας τύπος, νεαρός σχετικά, κλείδωνε το αυτοκίνητό του. Με κοίταξε και αρπάζοντας την ευκαιρία του είπα ΚΑΛΗΜΕΡΑ. Χαμογέλασε και μου απάντησε: "Αφού βρήκα αμέσως παρκάρισμα στο Παγκράτι Κυριακάτικα, είναι όντως καλή μέρα. Λέω να γράψω και Λόττο".

Στην αρχή το διασκέδασα. Μετά αναρωτήθηκα, αν αυτός ο άνθρωπος στηρίζει την διάθεσή του ανάλογα με τον χρόνο παρκαρίσματος. Τον Χειμώνα που γίνεται πανικός και ο κάθε οδηγός κάνει τουλάχιστον μισή ώρα να βρει μια θέση παρκαρίσματος, τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα πώς νιώθει; Δεν έχει ποτέ του καλή μέρα (ή έχει σπάνια); Και πόσοι σαν και αυτόν ...

Μήπως η διάθεσή μας θα έπρεπε να είναι τέτοια ώστε να αντιμετωπίζουμε οποιαδήποτε μέρα;

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2007

Θεσσαλονίκη

Ταξίδι αστραπή για 4 μέρες στην Θεσσαλονίκη να δω φίλους και συγγενείς. Κάθε πρωί, πήγαινα μια βόλτα και έλεγα Καλημέρα σε διάφορους ανθρώπους. Ο κανόνας ήταν να μου ανταποδίδουν με ένα χαμόγελο την Καλημέρα. Υπήρξαν και μερικές περιπτώσεις, αλλά ήταν οι εξαιρέσεις.
Άλλος αέρας στην Θεσσαλονίκη, άλλη διάθεση.

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2007

Καλημέρα ...

Είναι δύσκολο όταν η διάθεσή σου είναι πεσμένη να πεις έστω και μία Καλημέρα σε κάποιον. Ακόμα και αν την πεις, δεν ακούγεται αληθινή. Το χαμόγελο είναι ψεύτικο και παγωμένο.

Παρόλα αυτά δοκίμασα το πρωί κατά τις 9.
Ένας 45-50 ερχόταν από το αντίθετο ρεύμα. Με μεγάλη προσπάθεια χαμογέλασα και είπα Καλημέρα. Δεν ανταπέδωσε, παρά ένα πεταχτό βλέμμα. Πώς θα μπορούσε άλλωστε, όταν αυτό που μου βγήκε ήταν μια ... παρωδία (;).

Στην συνέχεια δοκίμασα να πω την Καλημέρα σοβαρός. Έτσι κι αλλιώς το χαμόγελο δεν μου έβγαινε εύκολα. Το αποτέλεσμα ήταν (αναπόφευκτα) το ίδιο. Η μεσήλικη καλοντυμένη κυρία με κοίταξε σχεδόν με αδιαφορία και συνέχισε αμίλητη τον δρόμο της. Άραγε αν της χαμογελούσα θα είχε αλλάξει κάτι;

Τρίτη 26 Ιουνίου 2007

Καλημέρα ...

Σήμερα, γύρω στις 9 το πρωί, σε ένα στενό πέρασμα πεζοδρομίου (ξέρετε εσείς) διασταυρώθηκα με έναν παππού. Περίμενα για να περάσει και μόλις με είδε έκανε και αυτός την ίδια κίνηση. Του είπα "Καλημέρα, παρακαλώ" και έκανα μια κίνηση με το χέρι. Μου είπε Καλημέρα με ένα φωτεινό χαμόγελο και βλέποντας ότι επιμένω πέρασε πρώτος. Μου είπε κάτι που δεν πρόλαβα ν' ακούσω, του ανταπέδωσα "Νά 'στε καλά" και συνεχίσαμε την μέρα μας.

Δεν είμαι άγιος. Ούτε σκοπεύω να γίνω. Είναι καταπληκτικό όμως, το πως ένα χαμόγελο μπορεί να σου φτιάξει την διάθεση.

Αντίλογος: Χαμογελάτε, κάντε τους άλλους ν' ανησυχούν. (Σύνθημα)

Καλή σας μέρα και καλή συνέχεια.

Δευτέρα 25 Ιουνίου 2007

Καύσωνας

Η αφόρητη ζέστη στην μεγαλούπολη δεν είναι ότι καλύτερο για τους κατοίκους.
9.30 το πρωί και ήδη η θερμοκρασία είναι ψηλή.
Δύο Καλημέρες που είπα στους περαστικούς δεν είχαν καμία απόκριση. Καλά καλά, εγώ δεν πίστευα στον εαυτό μου λέγοντας την ευχή μου.

Πώς μπορείς να ευχηθείς σε κάποιον που υποφέρει, να έχει μία Καλή Μέρα; Ποιός θα σε πιστέψει; Και ποιος θα συνειδητοποιήσει ότι την ευχή (και την δύναμη) την χρειάζεται αυτός που δεν είναι καλά;

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2007

Διαφημιστικά

Καλημέρα,
βγαίνοντας σήμερα από το σπίτι, γύρω στις 10, και ακριβώς μόλις έκλεισε η εξώπορτα πίσω μου, είδα να έρχεται κατά το μέρος μου ένας μεγάλος σε ηλικία άντρας που μοίραζε διαφημιστικά. Του είπα "Καλημέρα" και μου απάντησε με σπασμένα ελληνικά και βαριά φωνή "Θα μου ανοίξεις να αφήσω κάτι χαρτιά;"
Του είπα ότι δεν δεχόμαστε διαφημιστικά και έφυγα. Μπορεί και να του άνοιγα, αν μου έλεγε τουλάχιστος μια "Καλημέρα".

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2007

Καλημέρα ...

Καλημέρα και σήμερα. Αν και μίνι καύσωνας, σήμερα έχει ένα αεράκι που κάνει πιο υποφερτή την κατάσταση. Αυτός ίσως να είναι και ο λόγος που οι λιγοστοί άνθρωποι που σηνάντησα ήταν πιο δεκτικοί στην Καλημέρα μου.

9 και κάτι.
Μεσήλικας άντρας που προχωρούσε βιαστικός. Του είπα "Καλημέρα" και μου απάντησε με σπαστά ελληνικά ¨Καλημέρα". Νομίζω ότι διέκρινα και ένα αμυδρό χαμόγελο.

Κοπέλα, γύρω στα 25. Της είπα "Καλημέρα" και μου χαμογέλασε, ίσως αμήχανα. Μπορεί βέβαια να νόμιζε ότι της 'κολλούσα' πρωινιάτικα και περίμενε συνέχεια στην σιωπηλή μας συζήτηση.

Καλή συνέχεια σε όλους.

Τρίτη 19 Ιουνίου 2007

Εκτός 'Σχεδίου'

Σήμερα ήμουν άρρωστος και όλη μέρα κοιμόμουν. Όταν σηκώθηκα ήταν πολύ αργά για καλημέρες.
Είχα όμως την ευκαιρία να παρακολουθήσω κάποιες στιγμές τηλεόραση. Στο σόου της Όπρας είχε άτομα που επέζησαν από διάφορες καταστροφές.
Κάποια στιγμή είχε δύο παιδιά, που σε μια βόλτα τους, τα χτύπησε κεραυνός. Ζήσαν και τα δύο. Αυτό όμως που ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, είναι το εξής:
Το ένα το παιδί, μόλις συνήλθε από το χτύπημα του κεραυνού είπε μια προσευχή.
"Θεέ μου,
αν είναι το θέλημά Σου να πεθάνουμε, ας πεθάνουμε.
Αν όμως είναι το θέλημά Σου να ζήσουμε ...
τότε θα χρειαστούμε μια μικρή βοήθεια".

Καλή συνέχεια ...

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2007

Μέρα 3η (Αποστολή 1η)

ΚΑΛΗΜΕΡΑ και καλή εβδομάδα.
Σήμερα το πρωί, πηγαίνοντας στην δουλειά (με το ένα μάτι πρησμένο) είπα την ΚΑΛΗΜΕΡΑ μου σε έναν τύπο γύρω στα 45 που φαινόταν κάπως βιαστικός. Με κοίταξε με άγριο βλέμμα θα έλεγα και συνέχισε τον δρόμο του. Το ίδιο και γω.

Με την μηχανή όμως, έδωσα προτεραιότητα σε 4 διαφορετικές περιπτώσεις σε πεζούς. Σε όλες ανταμοίφθηκα με χαμόγελα (τουλάχιστον). Η μία περίπτωση, ήταν στον Πρ.Ηλία στο Παγκράτι (Αθήνα). Εκεί που τα αμάξια ανεβαίνοντας από Υμητού στρίβουν Δαμάρεως ή συνεχίζουν ευθεία. Αν κάνουν οι πεζοί το λάθος (την έχω κάνει και σαν πεζός την διαδρομή) να είναι στην κάτω γωνία του δρόμου, μπορεί να περιμένουν αρκετά μέχρι να κοπεί η κίνηση ή να μπλοκάρει για να περάσουν. Εγώ σταμάτησα και φυσικά εκτός από τα χαμόγελα των πεζών, δέχτηκα και τα κορναρίσματα των οδηγών που διέκοψα την κίνηση για 10 δευτερόλεπτα. Τόσα χρειάζονται για να περάσει απέναντι ο πεζός.

Θυμήθηκα σκηνές από ένα παλιό κινούμενο σχέδιο (νομίζω της Disney). Ένας κακόμοιρος ανθρωπάκος, πεζός που τραβούσε τα πάνδεινα, μέχρι που έμπαινε και αυτός στο αμάξι του και οδηγούσε μανιασμένα.

Αυτά για σήμερα. Καλή σας συνέχεια.

Κυριακή 17 Ιουνίου 2007

Μέρα 2η (Αποστολή 1η)

Βγήκα κατά τις 11. Δεν είχε ιδιαίτερη κίνηση στον δρόμο. Έτσι, αποφάσισα να κάνω μια βόλτα στο πάρκο. Εκεί μαζεύεται αρκετός κόσμος κάθε Κυριακή. Γιαγιάδες και παπούδες, παιδάκια με τους γονείς τους και περαστικοί.
Αυτό που πρόσεξα (και δυσκόλεψε την αποστολή μου) ήταν ότι κανείς πλέον δεν σε κοιτά στα μάτια. Δεν σηκώνει το βλέμμα του να σε δει. Κάποτε, εγώ τουλάχιστον, "μετρούσα" κάθε άνθρωπο που περνούσε από δίπλα μου.
Τελικά, είδα δύο γιαγιάδες σε ένα παγκάκι. Δεν πλησίασα πολύ την πορεία μου. Οι καιροί μας είναι επικίνδυνοι και περίεργοι και δεν ήθελα να τις κάνω να ανησυχούν. Είπα την "ΚΑΛΗΜΕΡΑ" μου χωρίς να περιμένω να με κοιτάξουν. Η μία γύρισε και απάντησε "Καλημέρα παιδί μου", η άλλη ρώτησε (σχεδόν κρυφά) την φίλη της "Ποιός ήταν αυτός;". Δεν άκουσα την εξέλιξη.

Μέχρι να γυρίσω σπίτι, δεν "συνάντησα" ούτε ένα βλέμμα από τους περαστικούς.

Σάββατο 16 Ιουνίου 2007

Μέρα 1η (Αποστολή 1η) - β

Το βράδυ ήταν δύσκολο. Πονούσε ο λαιμός μου από την τσιγαρίλα που αντιμετώπισα την Παρασκευή (προσωπικά το έχω κόψει από το 1999). Δεν μπορούσα να καταπιώ από τον πονόλαιμο και το βράδυ μου ήταν κουραστικό.
Το πρωί δεν ήθελα να σηκωθώ. Τελικά όμως έκανα το βήμα κατά τις 11. Μόνο και μόνο για να πω την "Καλημέρα" μου σε κάποιον. Η κίνηση έξω ήταν μέτρια. Δεν φόρεσα το γυαλί Ηλίου, γιατί θεώρησα ότι είναι καλύτερο για τον άλλον να μπορεί να σε κοιτάξει στα μάτια. Αυτό όμως αποδείχθηκε οδηνηρό για τα μάτια μου, που άρχισαν να δακρίζουν από το φως. Έκανα μερικές γύρες του τετραγώνου. Ήμουν αναποφάσιστος και κουρασμένος. Τελικά, βρήκα ένα εύκολο στόχο.
Γύρω στις 11 και κάτι, ένας παππούς ερχόταν από το αντίθετο δρόμο, περπατώντας σκυφτός μ'ένα μπαστούνι. Χαμογέλασα, μπήκα στην πορεία του ελλατώνοντας την ταχύτητά μου και όταν τελικά με κοίταξε, του είπα "ΚΑΛΗΜΕΡΑ". Σήκωσε το χέρι του σε μια κίνηση χαιρετισμού. Ανταπέδωσα χωρίς να σταματήσω.

Τελικά, θέλω να σημειώνουμε και την δική μας διάθεση, όταν πάμε για την "ΚΑΛΗΜΕΡΑ" μας. Είναι πολύ σημαντικό, ακόμα και αν δεν είμαστε στα φόρτε μας.

Τα λέμε αύριο, αν και πιστεύω ότι Κυριακάτικα θα είναι ακόμα πιο δύσκολο να σηκωθώ.

Μέρα 1η (Αποστολή 1η)

"Καλημέρα" ... θα πείτε το πρωί σε κάποιον στον δρόμο. Πριν τις 12. Όχι σε φίλο ή συγγενή. Σε κάποιον περαστικό. Γνωστό φυσιογνωμικά από την γειτονιά σας. Να σας ξέρει κι αυτός, αλλά όχι κατ' ανάγκη. Πείτε του "Καλημέρα" χαμογελώντας. Όχι γελώντας. Δεν τον κοροϊδεύετε. Του εύχεστε να έχει μια Καλή Μέρα. Χαμογελώντας.

Αν σας απαντήσει αρνητικά, δεν το ανταποδίδετε. Φύγετε συνεχίζοντας να χαμογελάτε.
Αν σας πιάσει την κουβέντα, κάντε το αν θέλετε.

Μετά, γράψτε εδώ το σχόλιό σας.
Τί ώρα ήταν; Σημαντικό στοιχείο, αφού αλλιώς θα αντιδράσει κάποιος 6 το πρωί που πάει στην δουλειά και αλλιώς κάποιος που πάει στις 11 για καφέ.
Ποιος ήταν; Μεσήλικας, νέος, άντρας, γυναίκα;
Και πώς αντέδρασε; Τί είπε; Τί κάνατε μετά;

Η Αποστολή 1 τίθεται σε ισχύει μέχρι τέλος του μήνα. Μετά βλέπουμε.

"ΚΑΛΗΜΕΡΑ" σε σένα που με διαβάζεις (ότι ώρα και να΄ναι) και Καλή Συνέχεια στο Δρόμο σου.

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2007

Project ΚΑΛΗΜΕΡΑ

Αν και πολλά χρόνια κομπιουτερόβιος, δεν είχα ποτέ ηλεκτρονική σελίδα, blog, myspace κ.λπ. Κάποιες συγκυρίες τους τελευταίους μήνες, με έκαναν να αποκτήσω μια σελίδα στο myspace και αυτό εδώ το blog.
To "Project ΚΑΛΗΜΕΡΑ" ήταν μια ιδέα που με κυνηγούσε καιρό.
Πρέπει κάθε μέρα οι συμμετέχοντες (και γω) να πουν Καλημέρα σε κάποιον, κάτω από συγκεκριμένες οδηγίες. Μετά, θα καταγράφετε (όπως και γω) τό συμβάν. Κυρίως ποια ήταν η αντίδραση του συνανθρώπου μας.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ 1η:
1. Στην πρωινή σας έξοδο, για δουλειά, σχολείο, καφέ ή ψώνια, πρέπει να πείτε σε ένα άτομο της επιλογής σας "ΚΑΛΗΜΕΡΑ".
2. Το επίπεδο δυσκολίας της 1ης αποστολής είναι εύκολο. Μπορείτε να επιλέξετε να πείτε "ΚΑΛΗΜΕΡΑ" σε άτομο της γειτονιάς σας. Που σας γνωρίζει φατσικά, αλλά δεν έχετε πολλά πάρε-δώσε μεταξύ σας. Αποκλείονται οι φίλοι/συγγενείς. Σε αυτούς θα ήταν καλό να λέτε έτσι κι αλλιώς Καλημέρα. Ψάχνετε για ένα άτομο που δεν μιλάτε συνήθως.
3. Όταν θα λέτε την λέξη "ΚΑΛΗΜΕΡΑ", φορέστε το πιο ειλικρινές χαμόγελό σας. Όχι υπερβολικά γιατί δεν θέλουμε να τρομάξουμε τον άλλον, ούτε να πιστέψει ότι τον κοροϊδεύουμε. Απλά χαμογελάστε του.
4. Μην ξεχνάτε. Η ατάκα "που την είδες την Καλημέρα" από τον οποιονδήποτε είναι κλισέ, αλλά όχι ιδιαίτερα έξυπνη. Το "ΚΑΛΗΜΕΡΑ" είναι μια ευχή και όχι παρατήρηση. Αλλά ΜΗΝ απαντήσετε. Δεν υπάρχει λόγος. Εσείς απλώς του ευχηθήκατε να έχει μια Καλή Μέρα.
5. Καταγράψτε την εμπειρία σας και την ώρα που συνέβηκε (σημαντικό) ως σχόλιο στο post της κάθε μέρας (Θα φροντίσω να υπάρχει ένα για κάθε μέρα).
6. Επαναλάβετε την επόμενη μέρα τα βήματα της αποστολής, μέχρι αυτή να αλλάξει.
7. Ευχαριστώ για την συμμετοχή σας.